Alain Brovist

Jobstudenten en kindergeld

Vakantiewerk

druiven-plukken-frankrijkVanmiddag kwam onze oudste kleindochter binnenwaaien. Fier en enthousiast vertelde ze eerst dat ze goede proefwerken had afgelegd. De vooruitzichten waren (zoals gewoonlijk) positief. Alleen hoopte ze op grote onderscheiding. Begin september wordt ze 18 en volgend jaar begint ze aan de unief. Als ze met dezelfde wilskracht blijft volhouden, komt ze er wel. Eigenlijk kwam ze vragen of ik mijn netwerk wilde aanboren om haar aan een of ander interessant werkje te helpen als jobstudent. In augustus wilde zij immers geld verdienen om daarna in september twee weken met enkele vriendinnen naar Costa Rica te gaan. Daar zou ze haar verjaardag vieren en er straathonden verzorgen…

Haar pa was er ronduit tegen dat ze voor geld zou gaan werken. Hij zag meer in vrijwilligerswerk in een rusthuis of in een ziekenhuis. Waarschijnlijk hoopte ze bij oma en bompi de steun te vinden die ze van haar papa niet kreeg. Het allergrootste tegenargument van haar ma was: “… dat ze dan het kindergeld zou verliezen.”

Hoe pak je dat aan en waarop moet je letten?

Wat het kindergeld betreft, kon ik haar al direct geruststellen. Mama hoefde zich geen zorgen te maken. Al werkte mijn kleindochter tijdens de zomermaanden één dag of zelfs twee maanden, ze zou haar kinderbijslag nooit verliezen want ze was nog geen 18 jaar.

Als de kinderen jonger zijn dan 18 jaar, dan is er echt geen reden om ongerust te zijn over de kinderbijslag. Tot 31 augustus van het jaar waarin ze 18 worden, blijven kinderen immers recht geven op kinderbijslag, ongeacht hoeveel ze hebben bijverdiend en hoeveel dagen of uren ze werkten.

De 50 dagen regeling.

Net als onze kleindochter willen veel scholieren tijdens de komende zomermaanden een centje bijverdienen. Een zomerbaan is uiteraard geen belangrijke stap in een carrière, maar ook voor een tijdelijke job gelden er regels.

Hoewel de federale regering reeds lang aankondigde het statuut van de studentenarbeid te vereenvoudigen en te versoepelen, is dit natuurlijk nog steeds niet gebeurd. Toch is het stelsel van studentenarbeid nog altijd fiscaal en juridisch zeer gunstig op voorwaarde dat men zich aan de spelregels houdt. Sinds 1 januari 2012 mogen studenten die minstens 15 jaar zijn en die geslaagd zijn in de eerste twee jaren van het secundair onderwijs en voltijds onderwijs volgen, 50 dagen per jaar als “jobstudent” werken. Deze 50 arbeidsdagen mogen ze vrij kiezen en opnemen en spreiden over een volledig kalenderjaar. Het aantal gepresteerde uren per dag speelt geen enkele rol. Elke gewerkte dag, ongeacht of de student acht uur werkt of maar één uur werkt, wordt aangerekend als een volle arbeidsdag. Als een student dus tijdens de middagpiek twee uur broodjes gaat smeren in een snackbar, telt dit als een ganse dag. De niet-gepresteerde, maar betaalde dagen, zoals feestdagen of ziektedagen worden eveneens aangerekend als een gewerkte dag.

Een student mag 8 uren per dag en in totaal 38 uren per week bijklussen.

In de horeca (en in sommige andere sectoren) mag daarvan afgeweken worden. In hotels, restaurants, cafés mogen studenten die ouder zijn dan 18 jaar maximum 11 uren achter elkaar aan het werk gezet worden. Ze mogen ook 50 uren per week werken. De 50 dagen regel is uiterst belangrijk! Raadpleeg zeker de website https://www.mysocialsecurity.be/student/nl/index.html. Op deze website kan iedere werkstudent en werkgever controleren hoeveel dagen de student al heeft gewerkt. Overuren zijn echter nergens en nooit toegelaten.

Wel solidariteitsbijdrage betalen.

Als de jobstudent zich aan de maximum 50 dagen regel houdt en niet meer verdient dan 9458 euro per jaar, betaalt hij of zij geen sociale bijdrage (RSZ) of belastingen. Wel moeten ze een solidariteitsbijdrage betalen van 2,71 % op hun loon. Deze solidariteitsbijdrage wordt ingehouden door de werkgever.

De verdiensten van het kind worden nooit bij het inkomen van de ouders gerekend. De ouders moeten dus geen extra belasting betalen! Ook de kinderbijslag loopt gewoon door als het kind jonger is dan 18 jaar.

Wanneer de student echter meer dan 50 dagen werkt of hij verdient meer dan bruto 9458 euro per jaar, zijn er andere en veel strengere regels van toepassing.

  • Als de student tussen de 18 en 25 jaar is en meer werkt dan 240 uren gedurende het eerste, het tweede en het vierde kwartaal samen, dan verliest de moeder haar kinderbijslag.Hoeveel de jobstudent dan precies verdient maakt niet uit, enkel het aantal uren dat er gewerkt werd per kwartaal telt.

Voorbeeld: Werkt de scholier meer dan 240 uur in het tweede kwartaal, dan verliest de moeder het kindergeld alleen voor dat tweede kwartaal. (omdat het dan meer dan 240 uur werkte.)

Die 240 uren-grens geldt dus alleen buiten de zomermaanden! Want tijdens het derde kwartaal – in juli, augustus en september – mag er meer dan 240 uren gewerkt worden zonder dat het kindergeld wordt afgenomen.

Uitzondering op zijn Belgisch!

Is de jobstudent een schoolverlater, dan verliest de moeder wel de kinderbijslag als het kind in juli, augustus en september meer dan 240 uur werkt.

  • De jobstudent zal, als hij meer dan 9458 euro bruto per jaar verdient,  o.a. ook belastingen moeten betalen op zijn inkomsten. Hij zal de gewone R.S.Z.-bijdrage betalen en moet zijn ontvangen loon aangeven aan de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid.

Als de student te veel verdient, wordt hij niet meer aanzien als ten laste van de ouders.

Tips en tricks

Ik heb mijn kleindochter geadviseerd vakantiewerk te zoeken dat haar ligt en dat ze kan volhouden. Ik wil haar graag helpen zoeken, maar ze moet zelf ook de handen uit de mouwen steken. Als tip gaf ik haar mee om haar in te schrijven in een interim-bureau. Uitzendkantoren bieden regelmatig tijdelijke baantjes aan. Door winkelstraten wandelen en kijken waar ze een hulp vragen, vond ze ook een goed idee. Ook via internet kan je aan een vakantiewerk geraken: https://www.studentjob.be/studentenjob. Ik zei haar langs te gaan bij bedrijven waar ze wel zou willen werken en vragen of ze eens mee mag lopen en kijken hoe het er aan toe gaat. Het is een mes dat aan twee kanten snijdt. Het bedrijf weet dan ineens wie ze is en zij is beter voorbereid op haar toekomstige werk.

“En waarom stuur je geen bericht rond dat je een vakantiejob zoekt via de sociale media, Facebook of Twitter”, zei mijn vrouw, “Dat is toch helemaal in.”

 

Spreuk van de week:

“Wilskracht is alles.”

 

About author Bekijk alle berichten

Alain Brovist