Romeinse resten.
Via het smalle straatje bereiken we het pleintje Op de Thermen. “Op de Thermen” is een intiem, autovrij plein, vrijwel zonder winkels of terrassen. Het plein heeft ondanks alle drukte van de buurt zijn rustige karakter weten te bewaren. Toch werden hier verschillende Gallo-Romeinse opgravingen gedaan. In 1840 werden er o.a. restanten gevonden van een Romeins badhuis met hoektorens uit de 2e eeuw.
De belangrijke restanten van het Romeinse badhuis zijn helaas niet meer zichtbaar. Wel heeft men getracht de contouren van de verschillende bouwfasen met donkergrijze, witte en rode tegels in het plaveisel te markeren. Een informatiebord – recht voor ons – verschaft duidelijke achtergrondinformatie over de termen en de andere Romeinse overblijfselen uit de omgeving.
We steken hier recht over, via het trapje gaat het naar de Havenstraat en slaan rechts af. We lopen terug door M. Smedestraat. Deze elegante winkelpassage hoort bij het Stokstraatkwartier. Hier vinden we de fine fleur op gebied van haute couture, antieke sieraden, horloges, prenten en luxe lederwaren zoals tassen en persoonlijke accessoires.
De gevels van de panden hier, waarvan er verschillende zijn met interessante gevelstenen, dateren voornamelijk uit de 17e en 18e eeuw en vertonen alle kenmerken van de Maaslandse renaissancestijl. Deze typisch Maastrichtse bouwstijl herkennen we aan de bakstenen gevels en de hoge zadeldaken. Rond de deuren en ramen zijn omlijstingen met hardsteen. Een aantal huizen hebben sierlijke krulgevels van mergel of hardsteen en doen ons eraan herinneren dat Maastricht lange tijd een echte vestingstad was en dat de ruime zolders dienden om er voedselvoorraden op te slaan voor de tijden van de belegering.
We slaan hier links af en nemen de eerste straat links, de Kersenmarkt. We lopen rechtdoor en komen in de Kleine Staat. (zonder R)
Het Dinghuis.
Aan het einde van de Kleine Staat, op de kruising van de Kleine Staat, de Grote Staat, de Muntstraat en de Jodenstraat, ligt het Dinghuis waar nu het VVV in gevestigd is. Dit oud gebouw werd gebruikt als gerechtsgebouw.
Allereerst kijken we even naar de zijgevel. Hier kunnen we goed zien dat de oudste huizen van Maastricht oorspronkelijk bijna allemaal via vakwerkbouw zijn gebouwd.
De naam Dinghuis is afgeleid van de juridische functie die het gebouw lange tijd had. Een ding was in de Germaanse tijd een plaats van rechtspraak. Ook nu spreken we nog over een ‘geding’.
De eerste vermelding van “denchuys” dateert uit 1399. In het Dinghuis zetelde toen het Hooggerecht van de tweeherige stad Maastricht.
Het huidige Dinghuis is rond 1470 gebouwd in gotische stijl en domineert met zijn hoge, laatgotische gevel niet alleen de Kleine, maar ook de Grote Staat. De ingang bevindt zich op de eerste verdieping aan de kant van de Kleine Staat en is te bereiken via een dubbele trap met bordes (hersteld in 1912). Onder deze trap bevindt zich een tweede entree.
Een derde toegang bevindt zich in de Jodenstraat en dateert uit 1749, zoals de jaarsteen in de deuromlijsting aangeeft.
De Lanscroon bevond zich 50 meter verderop, in de Grote Staat 5-15. In de gevel van het warenhuis van Vroom & Dreesman is de gevelsteen van de Lanscroon nog altijd te zien. Op de gevelsteen staat een kroon die soevereiniteit symboliseert, en twee lansen, die naar de Tweeherigheid verwijzen.
Toevallig kwamen we op uw zeer interessant blog. U snijdt wel zeer diverse onderwerpen aan ! Wij waren heel erg blij met de door u verstrekte informatie over Maastricht.
We hebben de wandelingen afgeprint, meegenomen en gewoon maar gevolgd ! De beschrijving is zeer compleet. U moet er veel tijd aan besteed hebben. Hartelijk dank. We gaan zeker nog eens terug om deel 2 te doen. Van ons krijgt u een 10!
Inneke VdV